Vendet anëtare të Bashkimit Evropian (BE) kanë arritur një marrëveshje përparimtare për reformimin e politikës së emigracionit dhe azilit të bllokut evropian.
Qeveria spanjolle, e cila mban presidencën e radhës së Këshillit të BE-së, njoftoi se “ambasadorët e BE-së kanë arritur një marrëveshje mbi rregulloren që adreson situatat e krizës dhe forcës madhore në fushën e emigracionit dhe azilit”.
Detajet e marrëveshjes ende nuk janë shpallur.
Sot më herët, Margaritis Schinas, nënkryetar i Komisionit të BE-së, i ngarkuar me paktin e emigracionit dhe azilit, paralajmëroi se bllokut evropian “po i mbaron koha” për të reformuar politikën e emigracionit dhe u bëri thirrje anëtarëve dhe ligjvënësve të BE-së që t’i japin dritën jeshile paktit të ri të BE-së për emigracionin dhe azilin.
Në vitin 2020, Komisioni Evropian propozoi të ashtuquajturin Pakt të Ri për Emigracionin dhe Azilin për të tejkaluar ngërçin legjislativ me të cilin blloku po luftonte që nga viti 2016, që kur arriti një marrëveshje emigracioni me Türkiyen.
Paketa legjislative, ndër masa të tjera, do të krijojë edhe një procedurë të përbashkët kufitare të BE-së me një kontroll të shpejtë për të parë nëse emigrantët kanë të drejtë për mbrojtje ndërkombëtare përpara se të hyjnë në bllokun evropian, si dhe do të përshpejtojë procedurat e kthimit për ata të cilëve kërkesa u refuzohet.
Ai gjithashtu do të impononte solidaritet të detyrueshëm duke i detyruar vendet anëtare të BE-së të marrin përsipër azilkërkuesit nëse një vend tjetër i BE-së bie nën presion të madh migrator.
Pakti gjithashtu fokusohet në krijimin e partneriteteve me vendet e origjinës dhe tranzitit.
Duke e quajtur marrëveshjen “komponentin përfundimtar të një politike të përbashkët evropiane për azilin dhe emigracionin”, Këshilli i BE-së tha se legjislacioni i ri do t’i lejojë vendet e BE-së të “zbatojnë rregulla specifike në lidhje me azilin dhe procedurën e kthimit” në një situatë krize ose force madhore.
Ndër të tjera, vendet mund të shpejtojnë dhe të përfundojnë procedurën e regjistrimit të azilkërkuesve brenda katër javësh për të lehtësuar barrën administrative.
Si pjesë më e diskutueshme e legjislacionit, vendet e BE-së në krizë mund gjithashtu të “kërkojnë kontribute solidariteti nga vendet e tjera të BE-së”, duke përfshirë mbështetjen financiare, zhvendosjen e azilkërkuesve ose marrjen përsipër të procedurave.
Marrëveshja do të vendosë bazën për përfaqësuesit e Këshillit të BE-së, ndërkohë që do të negociojë legjislacionin përfundimtar me Parlamentin Evropian dhe Komisionin Evropian.
