Vendosni fjalën kyçe....

Gjykata e Strasburgut rrëzon shkarkimin e Besnik Canit nga KPA-ja: Vendim i padrejtë


Gjykata Evropiane e të Drejtave e ka cilësuar si të padrejtë shkarkimin nga detyra të Besnik Canit nga Komisioni i Pavarur i Kualifikimit gjatë vettingut.

Në vendimin e zbardhur të gjykatës thuhet se në shkarkimin e Canit ka pasur shkelje të Konventës pasi atij i është cenuar e drejta për një proces të rregullt ligjor.

Cani u shkarkua nga KPK-ja në shkurt 2020 por vendimi përfundimtar u mor nga Kolegji i Posaçëm i Apelimit, pjesë e të cilit ishte edhe gjyqtari i shkarkuar më pas, Luan Daci.

Sipas Gjykatës Evropianë të të Drejtave, Daci ka qenë i zgjedhur padrejtësisht në KPA asokohe e për këtë arsye çështjë duhet të kthehet për rigjykim.

Daci u shkarkua nga detyra dhe u dënua me 6 muaj burg të shndërruara në shërbim prove pasi kishte falsifikuar dokumentet për t’u zgjedhur anëtar i KPA-së.

Konkluzioni i gjykatës

“115. Gjykata ka vërtetuar se kishte një pretendim të argumentueshëm për një shkelje të dukshme të një rregulli themelor të ligjit të brendshëm që kishte ndikuar negativisht në emërimin e L.D. si gjyqtar i KPA.

  1. Në dritën e sa më sipër, dhe duke pasur parasysh në veçanti dështimin e gjykatave kombëtare për të shqyrtuar siç duhet çështjet përkatëse të Konventës të ngritura nga ankuesi, Gjykata arrin në përfundimin se ka pasur shkelje të nenit 6 § 1 të Konventës për faktin se L.D. u ul në bankën e KPA që shqyrtoi çështjen e aplikantit.

(b) Për sa i përket dështimit të pretenduar të L.D. për të përmbushur kriteret e tjera ligjore të përshtatshmërisë.

  1. Duke pasur parasysh natyrën dhe shtrirjen e shkeljes së gjetur sipas nenit 6 § 1 të Konventës në lidhje me të drejtën e kërkuesit për një gjykatë të krijuar me ligj (shih paragrafin 116 më lart), Gjykata vendos të heqë dorë nga shqyrtimi i pranueshmërisë dhe bazueshmërisë të kësaj pjese të ankesës (shih paragrafin 77 më lart).

PRETENDIM SHKELJE TË NENIT 13 TË KONVENTËS

  1. Ankuesi parashtroi se ai nuk kishte pasur asnjë mjet juridik efektiv përpara një autoriteti kombëtar përpara të cilit të kundërshtonte shkarkimin e tij të supozuar të paligjshëm nga KPA. Sipas tij, rrjedhimisht, kishte pasur shkelje të nenit 13 të Konventës.
  2. Qeveria iu referua Xhoxhajt (cituar më sipër, § 416) dhe parashtroi se KPA kishte ushtruar juridiksionin e saj të plotë në vlerësimin e të gjitha argumenteve faktike dhe ligjore të paraqitura nga ankuesi. Ata argumentuan më tej se shtimi i një niveli të tretë juridiksioni në procedurat e vettingut do ta kishte ndërlikuar dhe zgjatur procesin.
  3. Gjykata vëren se ankesa e ankuesit nuk drejtohet kundër dështimit të autoriteteve për t’u marrë me thelbin e ankesës së tij sipas nenit 6 § 1 në lidhje me aspektin e “tribunalit të krijuar me ligj”, por më tepër drejt mungesës së përgjithshme të mundësisë për të të bëjë ankim kundër vendimit të KPA-së. Rrjedhimisht, ankesa duhet të konsiderohet në lidhje me ankesën sipas nenit 8 të Konventës se shkarkimi i kërkuesit ishte në kundërshtim me të drejtën e tij për jetën private (shih paragrafin 127 më poshtë).
  4. Në lidhje me këtë, Gjykata rithekson se kur një shkelje e Konventës pretendohet se është kryer nga gjykata ose autoriteti më i lartë, zbatimi i nenit 13 i nënshtrohet një kufizimi të nënkuptuar pasi nuk mund të interpretohet pasi kërkon që organet speciale të ngrihen me qëllim të shqyrtimit të ankesave kundër vendimeve të gjykatave më të larta (shih Stoyanova-Tsakova kundër Bullgarisë, nr. 17967/03, § 32, 25 qershor 2009).
  5. Duke iu kthyer çështjes në fjalë, Gjykata vëren se KPA është gjykata e zgjidhjes së fundit në lidhje me procedurat e verifikimit. Nga kjo rrjedh se kjo ankesë është haptazi e pabazuar dhe duhet të refuzohet, në përputhje me nenin 35 §§ 3 (a) dhe 4 të Konventës.

Rrjedhimisht, duke pasur parasysh rrethanat e çështjes në fjalë dhe në masën që mund të jetë e mundur sipas ligjit të brendshëm, forma më e përshtatshme e dëmshpërblimit për shkeljen e së drejtës së ankuesit për një “gjykatë  të krijuar me ligj” sipas nenit 6, 1 të Konventës do të ishte rihapja e procedurave, nëse aplikanti kërkon një rihapje të tillë, dhe rishqyrtimi i çështjes në një mënyrë që është në përputhje me të gjitha kërkesat e nenit 6, 1 të Konventës. Së fundi, kërkuesi kërkoi që Gjykata të anulonte vendimin e KPA -së të datës 27 shkurt 2020 dhe të urdhëronte Qeverinë ta rivendoste atë menjëherë në zyrën e tij të mëparshme. Në funksion të juridiksionit të saj  dhe natyrës së shkeljes që u konstatua në lidhje me procedurat e verifikimit të kërkuesit, Gjykata e refuzon këtë kërkesë.”