Në shumicën e banjave dhe pushimeve ditore, banjat me baltë zgjasin rreth 20 minuta. Megjithatë, në banjat termale të San Casciano dei Bagni, afër Sienës, Itali, ato mund të zgjasin për 2300 vjet.
Vitin e kaluar, pas tre vitesh gërmimesh, që ekipi që punonte në këtë vend antik më në fund filloi të zbulonte thesaret që ndodheshin nën baltë. Fillimisht, ishin thjesht gjëra të vogla një monedhë, ose ndonjë pjesë e vogël e një statuje por shpejt, ata u gjendën ballë për ballë me atë që ekspertët e cilësuan si një nga gjetjet më domethënëse në historinë e rajonit.
Statuja të ruajtura në mënyrë perfekte për më shumë se dy mijëvjeçarë falë baltës në të cilën ishin varrosur, janë zbuluar që atëherë së bashku me rreth pesë ose gjashtë mijë monedha ari, argjendi dhe bronzi.
“Ne menduam se mund të kishte diçka këtu, por asgjë si ajo që gjetëm,” tha drejtori i gërmimit Emanuele Mariotti për New York Times . “Ishte si një kapsulë kohe që priste të hapej.”
Një statujë, e ruajtur në mënyrë të përkryer nga balta, shfaqet për herë të parë në mijëvjeçarë.
Me origjinë nga shekulli II pes dhe shekulli i 1 i es, këto relike u krijuan gjatë një kohe trazirash të mëdha në rajon. Ishte “një periudhë historike e transformimeve të rëndësishme në Toskanën e lashtë, në tranzicionin midis etruskëve dhe romakëve”, shpjegoi një deklaratë e përkthyer nga Ministria e Kulturës e Italisë; një epokë konfliktesh të mëdha midis Romës dhe qyteteve etruske, por edhe betejash brenda strukturës shoqërore të qytetit.”
Megjithatë, shpjegoi ekipi, statujat përfaqësojnë jo vetëm konfliktin, por një harmoni në rritje midis dy kulturave. Zbulimet vijnë me mbishkrime në gjuhën etruske dhe latine, dhe ato u varrosën sipas traditës etruske – banja u godit nga rrufeja gjatë shekullit të 1-të të erës sonë, një praktikë e njohur si ” fulgur conditum ” kërkonte që ato të varroseshin në një vend të shenjtë. Megjithatë, fakti që vendi i shenjtë ishte uji, është një traditë romake: “Ju i jepni ujit sepse shpresoni që uji t’ju kthejë diçka,” tha për Reuters udhëheqësi i gërmimeve Jacopo Tabolli, një profesor në Universitetin për të Huajt e Sienës. në atë kohë.Statujat, shumë që përshkruanin hyjnitë greko-romake, duke përfshirë Hygieia, perëndeshën e shëndetit dhe higjienës, dhe Apollonin, perëndinë e Diellit dhe shërimit (së bashku me rreth njëqind gjëra të tjera), fillimisht qëndronin në një vend të shenjtë përpara se të hidheshin me ceremoni në ujë.
