Të paktën 34 emigrantë afrikanë u zhdukën të premten pasi anija e tyre u mbyt pranë Tunizisë, anija e pestë mbytur në dy ditë, duke e rritur numrin e përgjithshëm të të zhdukurve në 67 mes një rritje të mprehtë të varkave që shkonin drejt Italisë, thanë zyrtarët, sipas Routers.
Roja bregdetare italiane tha të enjten se kishte shpëtuar rreth 750 emigrantë në dy operacione të veçanta jashtë bregdetit jugor italian, disa orë pasi të paktën pesë persona vdiqën dhe 33 u zhdukën në një tentativë për kalim detar nga Tunizia.
Gjykatësi tunizian Faouzi Masmoudi i tha Reuters se shtatë persona kishin vdekur në mbytjen e varkës në brigjet e qytetit Sfax, duke përfshirë foshnja dhe fëmijë.
Houssem Jebabli, një zyrtar në Gardën Kombëtare, tha se Roja Bregdetare kishte ndaluar 56 varka që shkonin drejt Italisë në dy ditë dhe kishte arrestuar më shumë se 3,000 emigrantë, kryesisht nga vendet e Afrikës Sub-Sahariane.
Sipas të dhënave të OKB-së, të paktën 12,000 emigrantë që kanë arritur në Itali këtë vit u nisën nga Tunizia, krahasuar me 1,300 në të njëjtën periudhë të vitit 2022. Më parë, Libia ishte pika kryesore e nisjes për emigrantët nga rajoni.
Vija bregdetare e Sfax-it është bërë një pikënisje kryesore për njerëzit që ikin nga varfëria dhe konflikti në Afrikë dhe Lindjen e Mesme për të gjetur një jetë më të mirë në Evropë.
Muajin e kaluar, presidenti Kais Saied tha në komentet e kritikuara gjerësisht nga grupet e të drejtave të njeriut dhe Bashkimi Afrikan se imigrimi pa dokumenta i Afrikës Sub-Sahariane ishte një komplot që synonte të ndryshonte përbërjen demografike të Tunizisë.
Forcat e sigurisë filluan një fushatë për të dëbuar emigrantët që jetojnë ilegalisht në Tunizi.
Tunizia po lufton me krizën e saj më të keqe financiare për shkak të negociatave të ngecura me Fondin Monetar Ndërkombëtar për një kredi, mes frikës së mospagimit të borxhit, duke ngritur shqetësime në Evropë, veçanërisht në Italinë fqinje.
Tunizia është kapluar nga trazirat politike që nga korriku 2021, kur presidenti Kais Saied mori shumicën e pushteteve, duke mbyllur parlamentin dhe duke lëvizur për të qeverisur me dekret.
