Vendosni fjalën kyçe....

Tabaku: Ky nuk është buxheti i shqiptarëve, por i pakicës që pasurohet me koncesione


Në Komisionin e Ekonomisë ka nisur diskutimi për projektbuxhetin e vitit 2026, ndërsa deputetja e Partisë Demokratike, Jorida Tabaku, ka reaguar me tone kritike ndaj qeverisë, duke e cilësuar dokumentin “një buxhet rutinë pa asnjë vizion ekonomik”.

Në një video të publikuar në rrjetet sociale, Tabaku theksoi se buxheti nuk ofron asnjë zgjidhje për krizën e ekonomisë, rënien e prodhimit dhe emigrimin masiv.

“Ky nuk është buxheti i pensionistëve, as i sipërmarrjes, as i familjeve shqiptare. Është thjesht një buxhet pa model, pa drejtim, që nuk sjell asnjë shtysë për ekonominë shqiptare,” – deklaroi Tabaku.

Sipas saj, buxheti i vitit 2026 tregon më shumë për dështimet e modelit aktual sesa për ndonjë plan zhvillimi. Deputetja nënvizoi se pavarësisht rritjes së taksave vit pas viti, ekonomia shqiptare vijon të mbetet e brishtë, me të ardhura që nuk kalojnë 28% të Prodhimit të Brendshëm Bruto dhe me një nivel të lartë informaliteti.

Një tjetër shqetësim i ngritur nga Tabaku është pesha e koncesioneve, të cilat, sipas saj, marrin një shumë rekord prej 130 milionë euro, “nëntë herë më shumë sesa fondet për indeksimin e pensioneve”. Ajo theksoi se rreth 550 milionë euro nga këto koncesione janë tashmë nën hetim për afera korruptive.

Në analizën e saj, Tabaku vuri në dukje mungesën e mbështetjes për sektorët jetikë si bujqësia, arsimi dhe shëndetësia:

“Shëndetësia mbetet e lidhur pas koncesioneve me vetëm 2.9% të PBB-së, ndërsa arsimi me 2.3% nuk ka asnjë injektim për kërkim apo zhvillim. Ndërkohë bujqësia, që ka qenë dikur 20% e PBB-së, sot është katandisur në më pak se 6%.”

Në përfundim, Tabaku u shpreh se ky buxhet nuk është për shumicën e qytetarëve, por “një tjetër buxhet i pakicës që pasurohet përmes koncesioneve, ndërsa shumica e shqiptarëve përballen me rritje çmimesh, taksash dhe emigracion.”

Fjala e plote:

Nis sot diskutimi i buxhetit.

Çfarë ofron ky buxhet për qytetarët?

Së pari, ky nuk është as buxheti i pensionistëve, as buxheti i sipërmarrjes, as buxheti i qytetarëve, as buxheti i familjeve shqiptare.

Ky është thjesht një buxhet rutinë, që nuk sjell asnjë model të ri ekonomik dhe asnjë shtysë për një ekonomi shqiptare që është bërë gjithnjë e më e brishtë.

Dua të theksoj disa gjëra kryesore.

Modeli ekonomik shqiptar nuk prodhon më. Shqipëria nuk mund të ketë një ekonomi betoni.

Eksportet janë në rënie, bujqësia është në krizë, ndërkohë që sektorë si ai i fasonëve, që dikur mbanin peshën e eksporteve dhe të punësimit, janë në rënie.

A i jep zgjidhje ky buxhet këtyre dilemave?

A sjell ky buxhet shpresë në ekonomi?

A sjell një model të ri ekonomik që Shqipëria e ka kaq shumë të nevojshëm?

Përgjigjja është e qartë: absolutisht jo.

Çfarë ndodh me këtë buxhet?

Së pari, megjithëse taksat janë rritur vit pas viti, buxheti reflekton dy probleme kryesore: ekonominë informale dhe emigrimin e lartë.

Të ardhurat mbeten vetëm 28% e Produktit të Brendshëm Bruto – një nivel që tregon qartë dështimin e modelit aktual.

Së dyti, pjesën më të madhe të buxhetit e marrin përsëri koncesionet – 130 milionë euro, plot nëntë herë më shumë sesa fatura e indeksimit të pensioneve.

E mos harrojmë, rreth 550 milionë euro nga këto koncesione janë aktualisht në hetim për afera korruptive.

Cilët janë sektorët që duhej të ishin prioritetet e këtij buxheti?

Bujqësia, arsimi dhe shëndetësia.

Por në vend të tyre, prioritetet kanë mbetur të njëjtat: klientelizmi, koncesionet dhe shpenzimet pa transparencë.

Sa i përket shëndetësisë dhe arsimit:
Shëndetësia merr vetëm 2.9% të PBB-së dhe mbetet e fokusuar në koncesione, ndërkohë që arsimi merr 2.3% – pa asnjë fond të ri për kërkim, zhvillim apo modernizim.
Flasim për një sistem që nuk nxit arsimin cilësor dhe nuk injekton asnjë mbështetje për shkencën apo inovacionin.

Ndërkohë bujqësia – sektori që më shumë se kurrë ka nevojë për ndihmë – vijon të penalizohet. Nga 20% e PBB-së që kishte dikur, sot ka rënë në më pak se 6%.

Asnjë inkurajim, asnjë stimulim, asnjë shtysë për fermerët shqiptarë. E njëjta skemë, e njëjta mënyrë, të njëjtat metoda, që e mbajnë bujqësinë si një nga sektorët më të lënë pas dore në vend.

Në përfundim:
Ky nuk është buxheti i shqiptarëve. Nuk është as buxheti i sipërmarrjeve, as i familjeve shqiptare. Është vazhdim i një politike të njëjtë, që për 20 vite ka prodhuar vetëm pabarazi dhe ka pasuruar pakicën në kurriz të shumicës.
Është një buxhet që nuk sjell zhvillim, por vetëm vazhdim të një cikli të dështuar ekonomik.