Efektet anësore të antidepresantëve të ndryshëm janë renditur për herë të parë, duke zbuluar ndryshime të mëdha midis barnave.
Akademikët shqyrtuan ndikimin që ilaçet kishin te pacientët në tetë javët e para pas fillimit të trajtimit, ku disa prej tyre bënë që pacientët të shtonin deri në 2 kg në peshë ose të ndryshonin rrahjet e zemrës deri në 21 rrahje çdo minutë.
Rreth tetë milionë njerëz në Mbretërinë e Bashkuar marrin ilaçe kundër depresionit.
Studiuesit paralajmëruan se hendeku në efektet anësore mund të ndikojë në shëndetin e njerëzve edhe nëse ata mund t’i përmbahen recetës së tyre.
Ata thanë se askush që e lexon këtë nuk duhet ta ndërpresë trajtimin e tyre, por kanë bërë thirrje që ilaçet kundër depresionit të përshtaten sa më mirë me nevojat e secilit person.
“Ka dallime të mëdha midis antidepresantëve dhe kjo është e rëndësishme jo vetëm për pacientët individualë, por edhe për një numër të madh njerëzish që i marrin ato, kështu që edhe ndryshimet modeste mund të kenë një efekt të madh në të gjithë popullatën”, tha studiuesi Prof. Oliver Howes.
Studimi i kryer nga King’s College London dhe Universiteti i Oksfordit është i pari që prodhon një renditje në mënyrë që efektet e ilaçeve të mund të krahasohen lehtësisht.
Ekipi analizoi 151 studime mbi 30 ilaçe që përdoren zakonisht për depresionin, duke përfshirë më shumë se 58,500 pacientë.
Jo të gjithë zhvillojnë efekte anësore, por, mesatarisht, rezultatet e botuara në revistën mjekësore Lancet treguan:
Një recetë tetë-javore me agomelatinë u lidh me një rënie në peshë prej 2.4 kg krahasuar me maprotilinën, gjë që çoi në gati 2 kg shtim në peshë.
Një ndryshim prej 21 rrahjesh në minutë midis fluvoksaminës, e cila ngadalësoi zemrën, dhe nortriptilinës, e cila e përshpejtoi atë.
Një ndryshim prej 11 mmHg në presionin e gjakut midis nortriptylinës dhe doxepinës
“Është e qartë se asnjë ilaç kundër depresionit nuk është ndërtuar njësoj”, tha Dr. Atheeshaan Arumuham, nga King’s College London.
Këto ndryshime mund të grumbullohen në mënyra që bëhen klinikisht të rëndësishme, duke përfshirë një rrezik në rritje të atakut në zemër ose goditjes në tru.
Kjo do të thotë që edhe njerëzit me të njëjtën diagnozë mund të jenë më të përshtatshëm për antidepresantë të ndryshëm në varësi të preferencave të tyre dhe gjendjeve të tjera shëndetësore.
Dr. Toby Pillinger i tha programit Today të BBC Radio 4: “Shumica e studimeve që shqyrtuam ishin relativisht të shkurtra. Po shqyrtojmë një kohëzgjatje prej tetë javësh dhe brenda kësaj kohëzgjatjeje po shihnim ndryshime të mëdha në parametrat e shëndetit fizik, të cilat do të argumentonim se kanë rëndësi klinike.”
“Gjëja e fundit që dua është që kjo histori t’i trembë njerëzit”, shtoi ai.
“Dua ta shoh këtë si fuqizim të individëve për të marrë iniciativën dhe për t’u angazhuar në vendimmarrje të përbashkët me praktikuesin e tyre.”
