Studiuesit dyshojnë se dy meteoritë të gjetura në shkretëtirën e Saharasë në vitin 2023 mund të kenë ardhur fillimisht nga planeti Merkur, gjë që do t’i bënte ata copezat e para të identifikuara të planetit më të brendshëm të sistemit diellor.
Më pak i studiuari dhe më misteriozi nga planetët shkëmborë të sistemit diellor, Merkuri është aq afër diellit saqë eksplorimi i tij është i vështirë edhe për sondat. Vetëm dy anije kozmike pa ekuipazh e kanë vizituar atë deri më sot – Mariner 10, e nisur në vitin 1973, dhe MESSENGER, e nisur në vitin 2004. Një e tretë, BepiColombo, është në rrugë dhe pritet të hyjë në orbitë rreth planetit në fund të vitit 2026.
Shkencëtarët dinë pak për gjeologjinë dhe përbërjen e Merkurit, dhe ata kurrë nuk kanë qenë në gjendje të studiojnë një copez të planetit që ra në Tokë si një meteorit. Në të kundërt, ka më shumë se 1,100 mostra të njohura nga hëna dhe Marsi në bazën e të dhënave të Shoqërisë Meteoritike, një organizatë që katalogon të gjithë meteoritët e njohur, shkruan CNN.
Këta 1,100 meteoritë e kanë origjinën si copeza të hedhura nga sipërfaqet e hënës dhe Marsit gjatë përplasjeve me asteroidë përpara se të shkonin në Tokë pas një udhëtimi në hapësirë.
Jo çdo planet ka të ngjarë të nxjerrë fragmente të veta drejt Tokës gjatë përplasjeve. Megjithëse Venusi është më afër nesh sesa Marsi, tërheqja e saj më e madhe gravitacionale dhe atmosfera e trashë mund të parandalojnë lëshimin e mbeturinave të përplasjes. Por disa astronomë besojnë se Mërkuri duhet të jetë i aftë të gjenerojë meteorë.
“Bazuar në sasinë e meteoritëve hënorë dhe marsianë, duhet të kemi rreth 10 meteoritë të Mërkurit, sipas modelimit dinamik”, tha Ben Rider-Stokes, një studiues postdoktoral në meteoritët akondritë në Universitetin e Hapur të Mbretërisë së Bashkuar dhe autor kryesor i një studimi mbi meteoritët e Saharasë, botuar në qershor në revistën Icarus.
“Megjithatë, Mërkuri është shumë më afër diellit, kështu që çdo gjë që nxirret nga Mërkuri duhet të shpëtojë nga graviteti i diellit për të arritur tek ne. Është dinamikisht e mundur, vetëm shumë më e vështirë. Askush nuk ka identifikuar me siguri një meteorit nga Mërkuri deri më tani”, tha ai, duke shtuar se asnjë mision deri më tani nuk ka qenë i aftë të sjellë mostra fizike nga planeti.
Nëse dy meteoritët e gjetur në vitin 2023 – të quajtur Afrika Veriperëndimore 15915 (NeA 15915) dhe Ksar Ghilane 022 (KG 022) – do konfirmoheshin se janë nga Mërkuri, ato do përparonin shumë kuptimin e shkencëtarëve për planetin, sipas Rider-Stokes. Por ai dhe bashkautorët e tij janë të parët që paralajmërojnë për disa mospërputhje në përputhjen e këtyre shkëmbinjve hapësinorë me atë që shkencëtarët dinë për Mërkurin.
Më e madhja është se copezat duket se janë formuar rreth 500 milionë vjet më herët se vetë sipërfaqja e Mërkurit. Megjithatë, sipas Rider-Stokes, ky zbulim mund të bazohet në vlerësime të pasakta, duke e bërë të pamundur një vlerësim përfundimtar.
“Derisa të kthejmë materiale nga Mërkuri ose të vizitojmë sipërfaqen,” tha ai, “do të jetë shumë e vështirë të provojmë me siguri dhe të hedhim poshtë një origjinë nga Mërkuri për këto mostra.”
