Strukturat e mëdha nga Epoka e Gurit në Evropë janë tepër të rralla. Shumë kohë para bujqësisë, qyteteve apo mbretërve autoritarë, lëvizja e gurëve të mëdhenj dhe organizimi i forcave të mëdha punëtore ishte pothuajse e pamundur.
Pavarësisht gjithçkaje, kjo ishte shumë kohë para veglave metalike, rrotave apo gjuhës së shkruar. Megjithatë, përgjatë bregdetit të Detit Baltik në Evropën Veriore, një zbulim arkeologjik sugjeron se njerëzit prehistorikë ishin shpikës në kapërcimin e kufijve të asaj që ishte e mundur, shkruan IFL.
Pak pranë brigjeve të Gjirit të Mecklenburgut në Gjermani, studiuesit zbuluan rrënojat e zhytura të një muri që është pothuajse 1 kilometër i gjatë, i ndërtuar nga 1,673 gurë individualë që kishin më pak se 1 metër në lartësi.
Është vlerësuar se struktura, e njohur si Muri Blinker, është ndërtuar rreth 11,000 vjet më parë, përpara se ujërat e kripura të Detit Baltik të përmbytnin këtë zonë. Arkeologët besojnë se shpjegimi më i besueshëm është se është ndërtuar nga gjuetarët si një mjet për të kapur drerët dhe kafshët e tjera ungulate ndërsa ato migronin nëpër rajon.
“Në këtë kohë, e gjithë popullsia në gjithë Evropën veriore ishte ndoshta nën 5,000 njerëz. Një nga burimet e tyre kryesore të ushqimit ishin kopetë e drerëve, të cilët migronin sezonalisht nëpër peizazhin post-akullnajor me bimësi të rrallë”, tha Marcel Bradtmöller, arkeolog nga Universiteti i Rostockut në Gjermani, në një deklaratë vitin e kaluar pasi zbuloi vendin.
“Muri ndoshta është përdorur për të drejtuar drerët në një grykë të ngushtë midis bregut të liqenit ngjitur dhe murit, ose edhe në liqen, ku gjuetarët e Epokës së Gurit mund t’i vrisnin më lehtë me armët e tyre”, shtoi ai.
Kjo është teoria, të paktën. Një projekt i përbashkët kërkimor ndërdisiplinor i quajtur SEASCAPE, i udhëhequr nga Instituti Leibniz për Kërkime në Detin Baltik Warnemünde (IOW), ka njoftuar së fundmi se po planifikojnë të hetojnë strukturën e zhytur me punë të mëtejshme arkeologjike. Qëllimi i tyre është të konfirmojnë më në fund se si, kur dhe pse struktura u ndërtua nga njerëzit.
Struktura të ngjashme arkeologjike janë gjetur edhe në vende të tjera të botës, shumica e të cilave janë përcaktuar si struktura gjuetie. Peizazhet e shkretëtirës së Azisë Perëndimore, si dhe pjesë të Afrikës së Veriut, janë të mbushura me struktura të ngjashme që përdoreshin për të kullotur dhe kapur gazela dhe dhi të egra. Ekziston madje një shembull 9,000-vjeçar i një strukture bllokuese në fund të Liqenit Huron, një nga pesë Liqenet e Mëdha të Amerikës së Veriut.
Zbulime të tilla sfidojnë idenë se njerëzit prehistorikë ishin të çorganizuar dhe të pamëshirshëm. Me pak mjete dhe një popullsi shumë të vogël, ata ishin në gjendje të ndërtonin struktura ë ndërlikuara që kërkonin një sasi të madhe mendimi dhe planifikimi.
